oğadan ilham alınarak inşa edilmiş bir güzellik, Lotus Temple yani Lotus Tapınağı… Hindistan’ın Delhi şehrinde bulunan bir Bahai İbadethanesi olan Lotus Tapınağı, nilüfer çiçeğine benzeyen şekli ile kentin göze çarpan cazibe simgeleri arasında. İnşası 1986’da tamamlanan yapı ekspresyonist bir mimarlık tarzına sahip.
Kabul etmek gerekiyor ki, tabiatın sonsuz mucizelerini gördüğümüzde onlara hayran kalmamak elde değil. Zira doğa, insanoğlundan da öte en iyi mucit ve en deneyimli mimar. Lotus Tapınağı’nın tasarımı da işte tam bu fikir ile yola çıkmış. Tapınağın mimarı İranlı Fariborz Sahba 1976 yılında tapınağın tasarımını tamamlamış ve tapınağın yapısal tasarımını yapmaları 18 ay sürmüş.
70 metre yüksekliğe ve 34 metre genişliğe sahip 9 dairesel yapıdan oluşan mimari üç kısma ayrılıyor: Giriş yaprakları, dış yapraklar ve iç yapraklar. Dış yapraklar binanın ana ibadet alanını oluşturuyor. Giriş yaprakları çatı görevini görüyor. Lotus Tapınağı’nın tek kubbesi ve 9 girişi bulunuyor. Bu da dinsel sebeplere dayanıyor: Tek kubbe olmasının sebebi Tanrı’nın tek olduğu, 9 girişli olmasının sebebi ise dünyada 9 dinin var olduğu inancından ötürü. Bu girişler, içerisinde 1300 kişiyi oturtabilecek ve 2500 kişiyi ayakta tutabilecek devasa bir salona açılıyor.
Zemininde Yunanistan’ın Penteli Dağı’ndan gelen beyaz mermer taşları bulunuyor. Beyaz mermer sayesinde tapınak hem uzaktan görülebiliyor hem de gün batımındaki ışık yansımaları sayesinde insanlara göz ziyafeti yaşatan mavi – mor bir görünüm alıyor. Tapınağın çevresi ise gölet ve bahçeleri ile beraber 105.000 metrekarelik alanı kapsıyor. Tapınak, bu eşsiz ve göz kamaştıran özellikleri ile tüm Bahai Tapınakları arasında daha özel bir yere yerleşiyor ve ününü koruyor.
