Mesa, bu fikirlerin küçük boyutta uygulandığı bir başlangıç noktasını oluşturuyor ve Zaha Hadid’in mimarlığın özündeki uzamsal fikirlerin mikrokozmik ölçütte ortaya çıkışını simgeliyor. Tasarım bileşkesini oluşturan öğeler;zemin, strüktür ve masa yüzeyi, uzaydaki iki yatay düzlemi birbirine bağlıyor. Ayrıca tasarımla, katı cisimler kadar boşluklarında zengin bir ifade aracı olabileceği vurgulanıyor. Yalnızca işlev biçimlendirilmeyen form, aynı zamanda mekanın akışını da değiştirerek yeni görsel izlenimler sunuyor. Plastik ve elastik bir görünüme sahip masa, görünmez güçlerle biçimlendirilen bir dünyayı hatırlatırken akışkan karanlık kıvrımlar dört boyutlu bir evrende, içinde bulunduğu mekanı da büküyor. Tasarım bu özellikleriyle Descartes’tan çok Einstein yanlısı bir felsefeyi yansıtıyor.
